Ik's stuff

Hallo!

Leuk dat je een keer een kijkje komt nemen in mijn map. Reactie's zijn altijd welkom, en je mag ze dan ook hier neerzetten. Ik zou het zelfs fijn vinden als je een reactie plaatst!
Per verhaal post ik één post. Soms zijn de verhalen niet af, en vervolg ik het later pas. Dan laat ik het weten waarneer ik dit heb gedaan. Zodra ik een nieuw verhaal aan jullie wil laten lezen, zal ik een nieuwe post beginnen.

En iets nieuws... ik maak ook ava's en siggy's! Hier kun je voorbeelden van in de spoiler onderaan deze post vinden. En nog meer nieuws... maar hiervoor zou je toch echt even voor in de spoiler moeten kijken.
Enjoy!

XxX
Ik

IN DEZE POST-
Janna Jansen

INLEIDING
Dit verhaal zal altijd in vervolg blijven gaan, of in iedergeval voor een lange tijd. Dit komt omdat ik dit verhaal schrijf voor een ander forum, Tijdverdrijver genaamd. Ik verdien er punten enzo mee. Neem anders eens een kijkje om te weten wat ik bedoel.
Deze site is een Harry Potter RPG, en vandaar dat mijn personage, Janna, ook met deze magische wereld te maken heeft. Ze zal naar Zweinstein gaan, om precies te zijn. Nu zit ze in het eerstejaar, maar waat ik begin, zal ze nog naar Zweinstein moeten. Lees om te kijken wat er gaat gebeuren, en laat je commentaar en reactie's horen!

Deel 1- Zij
1.
-piep, piep, pie-
Met een zucht sloot het meisje de klep van de gsm. Dit had geen zin, hij nam toch niet op. Dat verbaasde haar niets, eigenlijk.
In haar gedachten zag ze hem al slapend op de bank liggen, snurkend waarschijnlijk, met z’n mond halfopen. Zo lag hij er wel vaker bij. Met een boel flessen bier op tafel en het geflits van de televisie werd het plaatje compleet.
Natuurlijk hoorde hij de telefoon niet. Het meisje veegde een blonde, vochtige lok uit haar gezicht. Ze staarde naar de regendruppels die neervielen in de waterplassen op het trottoir. Dan springt hij straks uit zijn vel, omdat ze te laat thuis is. Te laat om de rotzooi achter z’n gat op te ruimen zeker, dacht ze. Hij zal haar toch niet missen als ze plots verdween. Of misschien wel. Wie moest anders voor het geld zorgen als zij er niet was?
Langzaam begon ze aan haar tocht naar huis, die aan de andere kant van de stad stond, net in die wijk buiten de rand van de stad. De wijk van de bendes, daar stond het om bekend. Waar jongens constant schreeuwden en rare kreten, waarvan je de woorden niet zou willen weten, op de muren spoten met graffiti. Waar vuilniszakken, zodra ze vol zaten, op straat gedumpt werden. Waar deze op hen beurt weer opengereten werden. Waar een misselijkmakende geur hing waarvan niemand wist hoe je die uit de wijk zou moeten krijgen. Dat soort wijk.
Het meisje sjokte met haar handen diep in haar zakken door de straten. Het was druk, zag ze. Hieraan wist ze dat het zo etenstijd moest zijn bij haar thuis. Niet dat ze daar rekening bij hielden.
Janna, zo heette ze. Janna Jansen.
“Wie?” Dat zouden anderen zeggen. Ze wist wat erop geantwoord zou worden. Het meisje met dat blonde haar, die altijd onder de schrammen en blauwe plekken zat. Het meisje met de bruine ogen die altijd triest stonden. Zo stond ze bekend bij anderen, dat wist ze goed. Het kon haar niets schelen, ze had wel belangrijkere dingen aan haar hoofd.
Als ze vroegen wie haar vader was, noemde de anderen hem ‘de dronkelap zonder geld’. Iedereen wist meteen wie ze bedoelde. Nee, ze waren pas echt verbaast als ze erachter kwamen dat haar moeder Joanne Tulp was.
“Zij?” Riepen ze dan verbaasd. “Maar Janna lijkt helemaal niet op haar!”
Anderen konden slechts dit antwoord beademen. Het was waar, tenminste, Janna dacht dat het waar was. Ze heeft haar moeder nooit gekend, die overleed toen Janna twee jaar was. Van omstanders had ze gehoord dat het een vriendelijke en vrolijke vrouw was, iets wat zij in elk geval niet is. Misschien lijkt ze qua uiterlijk wel op haar moeder. Janna koesterde deze hoop.
Een vieze geur drong haar neus binnen. Ze keek na een lange tijd weer op. Bijna thuis. Niet dat ze hier wilden zijn.
Maar ze bleef er ook niet lang meer...

Spoiler: